Özgür müyüz?

Hazırlamış olduğum içerikte insanları düşündürerek kendi sahip olduğu özgürlüklerini sorgulamalarını, kendi hayatlarında bunu kısıtlayabilecek nedenlerin başlıcalarını ve bu nedenlere nasıl çözüm bulabileceklerini ve biraz da olsa umut verici olmasını amaçlayıp yazmış bulunmaktayım.

Özgürlük nedir? Özgür olduğumuzu nasıl anlarız ya da gerçekten özgür müyüz? Özgürlük kavramı TDK’de şu şekilde tanımlanmaktadır: “Herhangi bir koşulla sınırlanmama, zorlamaya, kısıtlamaya bağlı olmaksızın düşünme ve davranma durumu.”

Hadi bir düşünelim, “Herhangi bir koşulla sınırlanmama”. Var olan sistemin işleyişini göz önüne aldığımızda bu tanıma göre pek özgür olduğumuz söylenemez gibi durmaktadır. Çünkü hayatlarımızda, bahsedilen o “herhangi bir koşulla” kısıtlanıyoruz. Yeri geldiğinde koşullar sağlanmayınca otobüse binemiyoruz, yeri geldiğinde koşullar sağlanmayınca yemek yiyemez duruma geliyoruz. Şimdiye kadar yaşadığınız hayatı bir film şeridi gibi gözünüzün önüne getirin ve düşünün. Yaptığınız çoğu şey özgürlük adı altında size sunulan sanki siz kendi iradenizle seçmişsiniz gibi önünüze konan tercihlerin getirileridir.

İnsanlar belli bir yaşa kadar hep özgür olduklarını düşünürler ta ki bu durumu fark edene kadar: Kendi istek ve duygularının önemi olmadığını hissettiklerinde özgür değillerdir. Hayatımızda bizi kısıtlayan, bizi zorlayan birçok şey var; sağlığımız, eğitimiz durumumuz, yaşadığımız yer, yediğimiz yemek, okuduğumuz okul, sahip olduğumuz ailemiz…

Aile demişken bir de bunu ele alalım. Aileniz yüzünden hayatınızın kimi zaman kısıtlandığını düşünüyor musunuz? Bence bunu düşünmeyen yoktur. Ben de çok düşündüm ve hala yaşanılan olaylar yüzünden düşünebiliyorum. Aile baskısı dedikleri bu olsa gerek. Ebeveynlerimiz bazen kendi bildikleri doğrultuda ilerleyip bizim de o yönde ilerlememiz için davranışlar sergilemektedir. Tabii ki bu davranışlar her zaman bizim hoşuma giden şeyler olmayabilir ya da o anki bizim istediğimiz bir şey olmayabilir. Bu durumda açık bir şekilde düşüncelerimizi kendi penceremizden göründüğü şekilde dile getirmek isteriz. Eğer bizim düşünce, ifade özgürlüğümüz var ise ailemize durumu doğru, dürüst, etkili ve açık bir şekilde aktarmalıyız ki ebeveynlerimiz çocuklarının kendi duygu ve düşüncelerinin olduğuna, kendi haklarını kullanabilecek ve savunacak durumda olduğuna yani çocuklarının bir birey olduğunu unuttukları anlarda bunun ayırdına varabilsinler.

Özgürlük bizim sahip olduğumuz en büyük haktır, hayatımızın vazgeçilmezlerinden biridir, insanın kişisel gelişimine en büyük katkısı olan değerdir. Bu yüzden başkalarının özgürlüğüne zarar vermeden, kendi varlığımızı sürdürmek istiyorsak “herhangi bir koşulda” özgürlüğümüze sonuna kadar sahip olmak için onu kazanmak veya kazandığımız özgürlüğü korumak için her zaman çabalamamız gerekmektedir. Unutmayın ki özgürlük sizindir ve siz oldukça özgürsünüz!