Seçilmiş Kişi Filminin İncelemesi

Ütopik bir dünyada, insanların hafızalarından geçmişe dair tüm bildiklerinin silindiğini hayal edin. Seçilmiş Kişi ise bu geçmişi aydınlatabilecek tek kişidir. Peki bu nasıl mümkün olacak? Seçilmiş Kişi filmini gelin beraber inceleyelim!

FİLM İNCELEMESİ: SEÇİLMİŞ KİŞİ

    Yönetmenliğini Phillip Noyce'un üstlendiği Brenton Thwaites, Jeff Bridges, Odeya Rush, Taylor Swift gibi isimlerin yer aldığı Seçilmiş Kişi, 2014 yılında gösterime girmiş distopik bir dram filmidir. Filmin genelinde insanı insan yapan özelliklerin yok edilip siyah beyaz bir dünya yaratılması konu ediniliyor. İnsan duyguları, anıları olmadan nereye kadar yaşayabilir ya da yaşamak böyle bir şey midir, sorularını akla getiren bu filmi gelin hep beraber inceleyelim.

 

 

      Öncelikle filmdeki dünyada kaybolurken ve orada yaşadığınızı hayal ederken binlerce duyguya kapılıyorsunuz ancak bu filmde duygular, hisler, hayaller yok. Bu dünyada her durum ya siyah ya da beyaz, her şey sadece gerçek. Yaşlılar olarak nitelendirilen bir grubun yönettiği bu dünya, o eski halinden eser yok dedirten bir hale gelmiş diyebiliriz. Şu an içinde bulunduğumuz dünya yaşanan bir kaosla beraber duyguların, anıların, aşkın, sevginin aklınıza gelebilecek herhangi bir hissin olmadığı bir dünyaya dönüşüyor. Bu yeni dünyada "Seçilmiş Kişi" olarak adlandırılan kişi, dünyanın yaşanan kaostan önceki haline dair olan tüm anılara sahip olan tek kişi. Seçilmiş kişinin görevini üstlenme sırası bir başkasına geldiği sırada kahramanımız Jonas'ın hikayesi başlıyor. Jonas seçilmiş yeni kişi oluyor; tüm anıların aktarılacağı, renkli dünyayı bilmeye hak kazanan kişi, diğer bir adıyla anı toplayıcısı. Sonuç olarak, insanların belli görevlerinin olduğunu ve yeteneklerine göre belli alanlara yönlendirildiği bir törenle Jonas bu ilginç konumda buluyor kendini fakat anıları toplamaya başladıkça şu an içinde bulundukları dünyanın siyahlığını fark ediyor. Bunca yıl karanlıkta yaşadıklarını ışıkları açınca fark ediyor dersek yanılmış olmayız. Platon'un mağara alegorisinde mağaradan ışığa ulaşan insanın yaşadığı durum gibi afallatıyor bu durum onu. Gerçekten nasıl tarif edeceğini bile bilemediği bir olay içerisinde olduğunu fark ediyor. Bunu anlatmak onun için çok zor ama bu hissi yaşamak kadar değil. Örneklendirecek olursak, bir insanın aşık olduğunda ve bunu kendisine itiraf edemediğinde yaşadığı o ruh haline benzetebiliriz. Bir nevi bilinmezliğin içinde kaybolmak ve o bilinmezliği anlamaya çalışmak gibi. Bir elmanın tadını bile alamayıp küçük kapsüllerle yaşamlarına devam eden o insanların olduğu bir distopya burası. Kendi içimizden bir şeyleri bulamayacağımız ve bulamadığımız için eksiklik hissedeceğimiz bir dünyayı izliyor olacaksınız. 

 

      Filmin detaylarının her biri için saatlerce düşünebilirsiniz. Bazen duygusuz olmayı, aşkı, acıyı, öfkeyi, kalp kırıklığını yaşamamayı dileriz. Hatta seçim yapmamayı, karar vermemeyi ama bu hakkımızın elimizden alındığı bir dünyada işler çok daha farklı bir noktaya ulaşır. Çünkü aslında insan olamadığımız yerde özgür de olamıyoruz. Özgür olmazsak geriye ne kalıyor, demir parmaklıkların ardında sıkışmışsınız hissi veren bir dünya. İşte tam da bu filmdeki dünya. Peki ya Jonas’ın yerinde olsak nasıl olurdu? Varlığından haberdar olmadığınız bir durum hakkında yorum yapamazsınız fakat var olduğunu ve ulaşabileceğinizi bildiğiniz bir şey için savaşırsınız. Tıpkı Jonas’ın anıları öğrenince verdiği insanlığa ait tüm duyguları, hisleri geri kazanma savaşı gibi. Seçilmiş Kişi’yi izlediğinizde, hislerin insanı insan yapan asıl şey olduğunun farkına vardığınıza şahit olacaksınız. Mantık mı kalp mi ikilemine de bu filmle beraber farklı bir bakış açısı kazanacaksınız denilebilir. Atmosferine kapılıp hislerin olmadığı bu dünyayı izlerken neler hissettiğinizi görmeniz açısından bu film ironik ve güzel bir deneyim olabilir. İyi seyirler!