Ruhumuzu Besleyen Edebi Tür: Şiir

Bunca şair, bunca şiiri yazarken yanılmış olamazlar değil mi? Gelin şiirlerin uçsuz dünyasına beraber bir yolculuk yapalım, bu dünyanın kapısını biraz da olsa aralayalım.

Yaşamak şakaya gelmez,
Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
Bir sincap gibi meselâ,
Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Her ne kadar şiirler aşk ve özleme dair olsa da hayata dair de yazılmış çok değerli şiirlerimiz vardır. Ve benim görüşüm, bunların başında Nazım Hikmet'in Yaşamaya Dair şiiri gelir. Bu şiir, estetik bir zevkin ötesinde bir öğüttür. Yaşarken kaçırılan düşüncelerin, yaşamın değerinin yıllar öncesinden bize aktarılışıdır. 

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur?
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum, sen yoksun.

Şiirler aslında her kapıyı açar, her yola bir cevap bir de yeni soru bırakır. Atilla İlhan'ın kaleminden yıllar önce dökülüp gelen dizeler, gün gelir sizi bulur. Okurken bir sonbahar havasına götürür sizi şiirleri genellikle. Benim için Atilla İlhan, Sisler Bulvarı'nın sisli ve puslu şairidir. Grilik dolaşır şiirlerinde. İnsanın en değerli duyguları onun kaleminden akar, gider.

Şiirler yazdım, kitaplar okudum
Elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
Derinlerde kaldım böyle bir zaman
Kim bulmus ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları
Söyleşin benimle biraz, bir kere gelmiş bulundum.

Edip Cansever'in çok kıymetli bir yalnızlık şiiridir Gelmiş Bulundum. Çaresiz bekleyişlerin, beklemeye dayanamayışların, yollara çıkıp dönüşlerin veya çıktığın yolda ellerin boş kalışların şiiridir. Ustaca, bambaşka bir bakışla sunar yalnızlığı insana. Hissettirmeden verir düşüncelerini, kalbinize dokunur usulca.

Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabani uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak.

Turgut Uyar'ın Geyikli Gecesi... Şiirin tamamını okuyunca bambaşka bir diyara, geyikli geceye gideceksiniz eminim. Maviliklerin, gökyüzünün şairi Turgut Uyar, daha aydınlık bir tarzda yazar şiirlerini. Onun şiirlerinde grilik yerine aydınlık bir gökyüzü daha baskındır. Durma, göğe bakalım demesi de bundandır.

Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka

Bahar kokulu, İstanbul temalı şiirlerin şairidir benim için Orhan Veli. Baharı onunla selamlar, yeni güne onunla başlamayı severim. İçime huzur doldurur şiirleriyle, yenilik verir. Atilla İlhan'ın sisli havası onda yoktur. Baharın, yeşilliklerin şairidir benim için. Pırıl pırıl güneşin, Pırpırlı Şiir'in şairidir. Şenlik verir yüreğinize çoğunlukla.

Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ve hüzünler şairi Ümit Yaşar Oğuzcan. Hüznü, acıyı, hayatın zorluklarını hep şiirlerinde yaşamış, çektiği onca sıkıntıdan her zaman şiirlere sığınmış usta şairimiz. Onun şiirlerindeki yoğun olan hüznü her zaman fark ederiz. Hayatın getirdiği acılar hayatının aynası olan şiirlerine de yansımıştır. Şiirleri hayatının bir özetidir adeta. Oğlunun vefatından çektiği diğer birçok sıkıntıya kadar izler vardır şiirlerinde. Hüzünlü akşamların şairidir yani Ümit Yaşar Oğuzcan.

Bahsedemediğim ve birer şiir kesitiyle yeterince anlatamadığım usta şairlerimiz, iyi ki geçtiniz bu dünyadan. Her güne, her duyguya ortak olan şiirler; ruhumuza tat katan, bize birer soluk kadar yakın olan ama son zamanlarda duyulan ilgi, gitgide azalıyor. Umuyorum sizleri şairlerimiz ve şiirlerimize biraz da olsa yaklaştırabilmişimdir. Tekrar söylemeliyim ki her biri iyi ki geçmiş bu dünyadan. Sahi, ya olmasalardı?