İllüstrasyon Sanatçısı Merve Erbilgiç ile Röportaj

Bu içerikte illüstrasyon sanatçısı Merve Erbilgiç ile yaptığım röportaja yer verdim. Kendisinin sanatsal üretim, illüstrasyon ve iç motivasyon hakkındaki cevapları ile siz de sorularınıza yanıt bulabilirsiniz. Yaratıcı yönünüzün parlaması dileği ile iyi okumalar!

Bu içerikte Gogol'ün Burun isimli eserine yapmış olduğu illüstrasyon derlemesi ile tanıdığım ve gördüğüm andan itibaren iletişime geçme düşüncesinden kendimi alamadığım illüstrasyon sanatçısı Merve Erbilgiç ile yapmış olduğum röportaja yer veriyor olacağım! Biz öğrencilerin de sanatsal üretim yaparken kafasında birçok soru canlanıyor ve bakış açısı kazanacağımız "sanatçı ile iletişim" olanağına kolayca ulaşamıyoruz. O nedenle bu röportajın hepimiz için yararlı ve keyifli olacağına inanıyorum ve de röportaja olumlu geri dönüşlerini yapan sevgili Merve Erbilgiç'e de tekrardan teşekkür ediyorum. Keyifli okumalar!

 

Merve Erbilgiç Instagram Gönderisi, Bazı Eserlerinden Küçük Bir Özet

 

Gogol’ün Burun isimli eserini illüstre etmenizin bir nedeninin de sanatçı ile aranızdaki güçlü uyum olduğunu dile getirmişsiniz. Peki sizin bir yazar ile güçlü bir uyum yakalayabilmeniz ne tür etkenlere bağlı, yazarda/eserde neler yakalamanız gerekiyor?

Benim için iyi proje, öncelikle iyi bir fikirle başlamalı. İyi fikri metinde şu şekilde arıyorum; yazarla aramda ortak bir düşünce, duygu veya ortak dil yakalamam gerekiyor. Kendi hatıralarımla yazarın düşüncelerinin örtüşmesi benim için çok önemli bir nokta. Sonuçta ortaya çıkan her eserde aslında kendimizi çizeriz ve herkes yalnızca kendisini çizebilir. Bu yüzden ben de kendi dünyamı yansıtabileceğim metinlere çizim yapmayı tercih ediyorum. Çizdiklerimin samimi ve içsellikle dolu kalmasını amaçlıyorum ve projelerimi bu doğrultuda geliştiriyorum.

 

Eserlerinizde genelde birden farklı yöntemi bir arada kullanıyorsunuz. Her yeni projenizde bu farklı yöntemlerle spontane mi ilerliyorsunuz yoksa genelgeçer bir tarifiniz oluştu mu? Bundan keyif almayı ilk keşfettiğiniz zamanı hatırlıyor musunuz?

Evet, farklı malzemeler denemeyi seviyorum. Böylece yeni yöntemler keşfediyorum ve bu bana yeni ifade yolları bulmamda yardımcı oluyor. Her yeni proje için kendi tarzımın biraz da olsa farklı ve daha taze halini görmeyi tercih ederim. Bu beni harekete geçiren bir şey. Bizler sürekli değişim içindeyiz ve çizdiklerimiz de zamanla değişiyor.

Aslında çocukluğumdan beri çizer olmak istediğimi biliyordum. Bu her zaman içimde olan bir şeydi. Kendisi de ressam olan annemin etkisiyle çocuk yaşta çizmeye başladım. Ama annem bana hiçbir zaman teknik bilgi öğretmedi. Sadece içimden geldiği gibi, özgür ve keyifli çizimler yapmamı söylerdi. Ben genellikle yakın arkadaşlarım için bir şeyler çizerdim ve bir sürü malzemeyi birbirine karıştırırken çok eğlenirdim. Kendimi özgürce çizerek ifade etmek beni çok rahatlattığı için okulda da çizmeye devam ederdim. O zamandan bu yana çok şey değişmedi. 

 

Son yıllarda illüstrasyonun neredeyse tamamen dijitale kaydığını görüyoruz. Geleneksel yöntemlerle çalışmak ya da dijitalde çalışmak için ayrı ayrı ne söyleyebilirsiniz?

Geleneksel yöntemler kullanarak çizmenin bıraktığı hissiyat çok güçlü ve sanatta her şeyden önemlisi, yaptığımız işi hissederek yapabilmek. Bunu herkes yapamıyor. Sanırım bunun için dijitale bu kadar çok kayıldı. Tabii ki dijitali kendisini anlatmak için bir dil olarak kullanan çizer (örneğin duygusuz bir his yaratmak amacıyla) doğru yoldadır. Ama işini kolaylaştırmak için dijital çizmek bana hiç doğru gelmiyor. Zaten kitap basıldığı zaman, size her şeyi kendisi söylüyor.

Biraz da içsel motivasyonunuz hakkında bilgi almak çok iyi olurdu. İlham aldığınız durumlar neler?

Güne müzik dinleyerek başlamak beni çok motive eder ve genellikle güne bu şekilde başlıyorum. Aslında her türlü olaydan etkileniyorum ve beklenmedik durumlar benim için ilham kaynağı olabiliyor. Bazen izlediğim bir filmden, sıradan gibi görünen bir andan ya da bir arkadaşımdan ilham alıyorum ve bunlar çizdiklerime de yansıyor. Yeter ki kendimizi her şeyden ilham almaya açık hale getirelim. Aslında negatif olaylardan bile ilham alabilmek elimizde. Buna göre düşünmek lazım.

Her ne kadar sanat bizim kendimizi ifade etmemiz olsa da karşımızdakilerden aldığımız tepkiler de kendimizi sorgulamamızda etkili oluyor. Bir sanatçı olarak yaptığınızın takdir edilmediğini hissettiğiniz, umutsuzluğa düştüğünüz oldu mu? Kendi içsel yaratıcılığınız ve karşı tarafın tepkileri arasındaki dengeyi nasıl kurdunuz?

Çizdiklerimi herkesten önce kendim beğenmem gerekiyor. Beğenmediğim bir çizimi hiçbir zaman başkalarına sunmuyorum. Ve sanırım pek de kolay tatmin olan birisi değilim! Proje süresince kendime karşı dürüst kalırım ve az çalışmayla yetinmek istemem. Umutsuzluğa düşüp yaptığım işi bırakmadım hiç. Çünkü her zaman yaptığım işin kendim için en uygun iş olduğunu düşündüm. Ama bazen iyi sonuçlar alabilmek için uzun süre beklememiz gerekebiliyor, bunu da bilmek lazım. Ben bunları göze alarak çalışmaya başlıyorum ve gelişmek için acele etmiyorum. Kitap projelerine bu şekilde yaklaştığınız zaman, doğal olarak doğru yönde gelişmeye başlıyorsunuz ve başkalarının sizin hakkınızdaki görüşleri hakkında endişelenmenize gerek kalmıyor. Tabii ki, eserlerinize yorum yapanın kim olduğu da çok önemli. Kendi gelişiminiz için iyi hocalardan sert yorumlara hazırlıklı ve açık olmanız gerekir. Bu yorumlar yapıcı ve iyileştiricidir.

 

Merve Erbilgiç, The Quest

Sevdiğiniz ve etkilendiğiniz sanatçılar kimler? 

İtalya’nın en eski illüstrasyon okulu olan Scuola Internazione di Sarmede’de illüstrasyon eğitimi aldım ve buradaki hocaların her biri kendi alanlarında çok iyilerdi, çok etkilendiğim ve sevdiğim sanatçı var. Ama illüstrasyona başladığım ilk andan beri kimse beni Javier Zabala kadar etkileyemiyor. Onun resimlerinde çok farklı bir estetik, şiirsellik ve etkileyicilik var. İlk tanıştığımız andan beri en çok şeyi Javier’den öğreniyorum. Kendisi hem mentorum, hem koruyucu meleğim. Bir keresinde derste bana şöyle demişti: “Sana kesinlikle katılıyorum Merve! Ve bu, başıma ilk kez geliyor!” Çok mutlu olmuştum. :) 

 

Sanatsal üretim yaparken yaptıklarınızın sizi tatmin etmediği, çizgilerinizin size yetersiz geldiği durumlar oldu mu? Ürettiklerinizi çok beğenmememe dönemlerinizde ne yaparsınız, çıkış yolunuz nedir?

Eğer hata yapmaktan korkarsanız, bu sizi engeller. Halbuki sanat kendimizi özgürce ifade edebilmemiz için var. Bizler yaptığımız işi her yönüyle kabul edip, süreçten çok keyif almaya başladığımızda her şey çok daha kolay ilerliyor. Tabii ki hatalar olacaktır ve onlar olmadan ilerleme sağlanamaz. Bunu da sürecin bir parçası olarak kabul etmeyi bilmek lazım ve bunu ne kadar erken kabul edersek, o kadar iyi. Ben bu konuyu kendime kısmen erken yaşta öğretebildiğim için şanslı hissediyorum. Çünkü çizmeye ilk başladığım zamanlar bu dengeyi kurmakta zorlandım ve bu yüzden kendimi frenlediğim zamanlar çok oldu. Projelerinizde ilerledikçe korkunun ne kadar gereksiz olduğunu anlıyorsunuz. İllüstratör Emilio Urberuaga’nın güzel bir sözü vardır: "Sorunları fazla dramatize etmeyin. Bu yalnızca bir kitap, cerrahlar daha beteriyle uğraşıyor!"

 

Merve Erbilgiç, Burun

Son olarak genç sanatçılara ne önerirsiniz?

Yaptıkları işten çok keyif alsınlar, bu en önemlisi. Özgünlük ve sürekli üretmeye devam etmek genç sanatçının kalıcı sanatçı haline gelebilmesi için çok önemli iki konu. Sonra sık sık sergi gezmek, tiyatroya veya konsere gitmek, yani sanatla içli dışlı olmak çok önemli. Bir de mümkünse yetenekli sanatçılarla arkadaş olsunlar. Sonuncusu da; illüstrasyon yapmasınlar, illüstrasyonun kendisi haline gelsinler ! 

 

Merve Erbilgiç, Bazı Kuşlar Uçtu