Çocuklara Uygulanan Deney: Canavar Çalışma

Bu yazımda sizlere psikoloji alanında yapılan etik dışı bir deneyin yetim çocuklar üzerinde nasıl olumsuz etki yarattığını anlatacağım.

Dr. Wendell Johnson ve Dr. Mary Tudor Lowa Üniversitesi’nde çalışan iki bilim insanıdır. Çocuklarda konuşma bozuklukları üzerine davranışçı bakış açısıyla bir deney uygulamak için yetimhaneden 22 öksüz çocukla çalışmak isterler. Seçilen bu 22 çocuğun yarısına olumlu konuşma terapisi uygulanırken, diğer yarısına olumsuz konuşma terapisi uygulanır.

Kısaca özetlemek gerekirse olumlu konuşma terapisinde deneklere '‘konuşman çok akıcı, çok güzel konuşuyorsun’' vb. övgü sözcükleri kullanılarak olumlamaya gidilir.

Olumsuz konuşma terapisinde ise denekler ‘'sen çok kötü konuşuyorsun, kekemesin, dilin akıcı değil’' vb. azar sözcüklerine maruz bırakılır.

Canavar Çalışması sonrasında çocuklara uygulanan bu telkin terapisi sonucunda çocuklarda çok kısa bir süre sonra tepki oluştu. Olumlama yapılan çocukların konuşması ve özgüveninde paralel olarak bir artış gözlemlenirken olumsuz konuşma terapisi sonucunda çocuklar ciddi anlamda etkilenmişti. Kekeleme ve konuşma bozukluğu ile itham edilen çocuklarda konuşamama ya da bilinçli olarak konuşmama, kekemelik, konuşmaktan çekinme, özgüven eksikliği vb. tepkiler ortaya çıkmıştı. Ve deney sonucunda çocuklarda oluşan bu belirtiler kısa süreli değildi. Etik dışı ve bu utanç verici bu deneye maruz kalan çocuklar yaşamları boyunca bu belirtileri devam ettirdi.

Deneyin uygulanması ile elde edilen sonuçlar etik gruplar tarafından tepki ile karşılandı. Ancak etik dışı deney yapan diğer bilim insanları gibi Tudor ve Johnson da hiçbir zaman yargılanmadı. Hatta Tudor, sık sık yetimhaneye giderek çocuklarla temasta kalmaya devam etti.

Çocukluk dönemi, kişinin yaşamını ve karakterini şekillendiren temellerin atıldığı bir süreçtir. Bunu bir bina temeli gibi düşünebiliriz. O temel bizim çocukluğumuzdur. Ve bina temeli ne kadar sağlam ve sağlıklı inşa edilirse ortaya çıkan bina da görece o kadar sağlam ve sağlıklı olur. Çocukluk dönemi de aynı bu şekilde gelişir. Kişinin çocukken maruz kaldığı şiddet, baskı, söylem, benliğine zarar verecek herhangi bir etken gelecekte yaşamını şekillendirirken, benliğini oluştururken mutlaka bir yerlerde varlığını belli edecektir.

 

Yapılan bu deneyin sonucunda, çocukların maruz kaldıkları olumlu/olumsuz söylemlerden ne derece etkilendikleri ve bu etkinin hayatlarının geri kalan kısmını nasıl şekillendirdiği gözler önüne seriliyor. Çocuklarla iletişim kurarken onların benliklerine zarar vermeyecek, özgüvenlerini düşürmeyecek, çocuğu yok saymayacak iletişim yollarına başvurmalıyız ve aşırı söylemlerden kaçınmalıyız. Farkına varmadan dile getirdiğimiz ifadelerimiz, çocukların yaşamlarında derin izler bırakabilir.