Agnes Varda'nın Sinemasına Başlamak için Tercih Edebileceğiniz 3 Film Önerisi

Fransız Yeni Dalgası'nın Büyükannesi Olarak Anılan Agnes Varda'nın sinemasına başlamak için ön ayak olacak ve tercih edebileceğiniz üç filmin incelemesi yazımda gerçekleşmiştir.

Cleo de 5 a 7 (1962)

''+Hiç aşık olmadın mı?

-Çok kez oldum ama hiçbiri istediğim kadar derin değildi.''

Agnes Varda'nın sinemasına başlamanız için ilk olarak önerdiğim bu film, hayatı oldukça yolunda giden Cleo'nin saat 5 ve 7 arasındaki, ölümcül bir hastalığa yakalanıp yakalanmadığını test ettiği biyopsi sonucunu ve sancılı bekleyiş sürecini bizlere sunuyor. Film, yönetmenin uzun metrajlı ikinci filmi olması açısından hem sinema tarihi için hem de bizim için ayrı bir yere sahip. Ayrıca filmde Anna Karina ve Godard gibi Fransız Yeni Dalga'sının önemli isimlerini  görmemizin anlamlı detaylardan biri olduğunu da belirtmeden geçmek istemiyorum. 

Vagabond (1985)

Drama türünde olan bu film, Varda sinemasına başlangıç için ikinci önerim. Nimes şehrinin yakınlarındaki kırsal bir bölgede, bir hendeğin içinde donarak ölmüş olan bir genç kızın cesedi ile başlayan film, bu genç kızın geçmişine ve yolu onunla denkleşen insanların onunla olan anılarını anlatmaları ile devam eder. Film oldukça rahatsız edici öğeler barındırmasına rağmen bunu o kadar usta bir gerçeklik ile sunuyor ki, bütün bu rahatsız edici öğelere rağmen filmi yarıda bırakmayı düşünemiyorsunuz. Mona ve onun yol öyküsüne dahil olmak için bu filme bir şans vermenizi tavsiye ediyorum.

Le Bonheur (1965)

''Sen, ben ve çocuklar; birlikte bir elma bahçesi, bir tarla gibiyiz. Derken tarlanın dışında büyüyen ve bizimle birlikte çiçek açan başka bir elma ağacını fark ediyorum. Daha çok çiçek, daha çok elma.. Biliyorsun işte var olanı çoğaltıyorum...''

Önerdiğim üçüncü ve son film, yönetmenin ilk renkli filmi olması açısından önemli. Gerçekten basit bir hayata sahip olduğunu düşündüğümüz mutlu bir aile tablosu ile başlayan film, ailenin baba figüründeki François'in hayatına ansızın giren Emile ile ailenin mutluluğuna gölge düştüğünü görürüz. François iki kadınla da kurduğu ilişkiden oldukça memnun bir biçimde hayatına devam ederken, oldukça önemsiz ve ''mutluluğu katlayan'' bir şey olarak gördüğü bu yasak aşktan, eşine bahseder. Filmin asıl vurucu kısmı bu sahne üzerine gerçekleşirken biz de kendimize gerçek sevginin ne olduğunu, aynı anda iki kişiyi de denk oranda sevebilmenin mümkün olup olmadığını sormaya başlarız..

Bu güzel filmlerin yönetmen koltuğunda oturmuş olan Agnes Varda'yı bir kez daha saygıyla anarken, filmleri izleyecek olan herkese şimdiden iyi seyirler diliyorum!