Bir Einstein Kuralı: Daha Az çalış, Daha Çok Başar!

Albert Einstein, 1912 ve 1915 yılları arasında yoğun bir çalışma temposu içerisindeydi. Son çalışmaları olan izafiyet teorisi ve ışık denklemi dikkat çekmeye başlamıştı.

Einstein’ın Çabası

Albert Einstein, 1912 ve 1915 yılları arasında yoğun bir çalışma temposu içerisindeydi. Son çalışmaları olan izafiyet teorisi ve ışık denklemi dikkat çekmeye başlamıştı. 1912 senesinde İsviçre’nin ETH Zurich Enstitüsü’nde bulunan Einstein, burada Marcel Grossman’la tanıştı. Einstein, Grossman’ın bu sıralarda üzerine çalıştığı öklid koyutlarına dayanmayan denklemlerini, kendi izafiyet teorisine uygulamıştır. Böylece yerçekimi teorisine açıklık kazandırmıştır. Bu gelişme bilim tarihindeki en önemli kurallardan birini ortaya çıkarmıştır. 

Bu senelerde, izafiyet teorisiyle alakalı çabalarına aşırı kafaya takmış durumdaydı. Arşivlerdeki mektuplarına bakıldığında, Einstein o kadar çok çalışıyordu ki; karısıyla olan evliliği gergin bir duruma gelmiş ve stresten saçları beyazlamıştı. 

1915 senesinde çabalarının sonucunda teorisini yayınlamıştır. Böylece Einstein tarihteki en büyük gelişmelerden birine imzasını atmıştır.

Einstein prensibi

Einstein’ın izafiyet teorisi için harcadığı çabalar, bize başarı hakkında bir hâkikatın altını çizmiştir. Eğer çok değil az sayıda görevin üstünde çalışırsak daha fazla odaklanıp üretkenliğimizi arttırabiliriz. Maalesef başarmanın kısa bir yolu yok. Yeni bir okul kulübü ya da yeni bir iş açmak olsun her türlü başarmak istediğin şey için efor sarf etmen ve çok zaman harcaman lazım. 

Mükemmel bir dünyada, hepimiz Einstein olabiliriz. Hayatımızdaki farklı 3 alanın her birinde en fazla iki projemizin olması lazım. Bu alanlar: profesyonel, müfredat dışı ve kişisel hayatlarımızdır. Eğer bu alanlara özel olarak odaklanırsak, başarıları sonuçlandırmamız daha kolay olur. Ancak çoğu insan bunu beceremez.

Kendi İzafiyet Teorini Bul!

En büyük problemlerden biri, kafanda düşündüğün projelerin ileride kendi izafiyet teorin olup olmayacağını önceden bilememektir. Bu yüzden hırslı insanlar farklı bir strateji izlemektedir. Projeler için bir sürü tohum ekeriz. Bir sürü insana mail atarız, kulüplere üye oluruz, ikincil projelere kendimizi adarız, toplantılar ayarlarız, arkadaşlarımızdan fikir alıp beyin fırtınaları gerçekleştiririz. Hangi tohumun kök salıp büyüyeceğini bilemediğimiz için bir sürü tohum ekip zamanla başarının gelme ihtimalini arttırırız. 

Bununla birlikte bu tohumların gelişmeyerek sadece ot olmaya yatkınlıkları vardır. Bazıları ardından kovalanacak şekilde büyür ve yeşerir, bazıları ise ölmeye mahkumdur. Bu ölü tohumlar sonunda çok küçük ihtimalle başarıya ulaşır ve zamanımızı büyük ölçüde çalar. Ota dönüşen bu tohum projeler Einstein’ın teorisini ihlal etmektedir.

Günümüzde az sayıda önemli projelere odaklanmak yerine kendimizi bir sürü yorucu sorumluluğun arasında gidip gelirken buluruz. Bu zaman kırılması başarıya ulaşmana engel olabilir. Einstein’ın izafiyet teorisini bulurken aynı zamanda blog ve kitap yazdığını, Üniversite’de kulüplere katıldığını ya da kürek takımına girmeye çalıştığını düşün. Eğer böyle olsaydı şu an hala Newton’ın kurallarına bağlıydık.

Üretkenlik Temizliği

Çoğumuz Einstein’ın prensibini uygulayamayız çünkü çok riskli. Eğer bir projeye tam yatırım yapıp, uzun bir zaman harcayıp başarısız olursak, elimizde hiçbir şey kalmaz. Daha önemlisi, sıkıcı olabilir. Hayatta zikzaklar olduğunu unutmamalıyız.

Fakat bu prensibi tatmin edebilmek için diğer işlerini bırakmadan büyük başarını gerçekleştirebileceğin bir yöntem bulunmakta. Bu yönteme üretkenlik temizliği deniliyor. Birkaç maddeyle bu yöntemi açıklayalım:

• Eğer programın çok doluysa, birer kağıt kalem çıkar ve kağıdı üçe böl; profesyonel, müfredat dışı ve kişisel. Profesyonel bölümüne hayata geçirmek istediğin ana projeleri yaz (öğrenciysen ders ve sınavlarla alakalı, eğer çalışıyorsan işinle alakalı projeler). Müfredat dışı bölümüne yan projelerini yansıt (müzik grubu, blog, kitap yazmak vs.). Personel bölümüne de kendi kişisel gelişimin için ayır (spor yapmak, video oyunu oynamak, kitap okumak vs.)
• Her bölümde senin için en önemli olan 2 tanesini seç ve bunların başına yıldız koy. 
• Sonuçları ne olursa olsun vazgeçebileceğin projeleri belirle ve bunların üstünü çiz.
• İşaretlemediğin projelere bak. Bunları sonuçlandırmak ve dağıtmak için 1-3 haftalık bir program yap. Bunların çoğu, üzerine çalışmayı bırakmadan önce birilerine bir şey borçlu olduğun projeler olacaktır. Bunları yakın tarihte bırakmak için yedek bir plan oluştur.
• Yedek planını tamamladıktan sonra tablonda sadece en çok önem verdiğin projeler kalacak. Esas itibariyle, kalan projeler sana ait bir sonraki İzafiyet Teorisi olacak. Bu tabloyu oluştururken en az bir ay iş yapmayıp bu programa Einstein’ın işlerine odaklandığı kadar yoğun bir şekilde odaklan.

Bu adımları izleyerek kendin için önemli noktalara odaklanabileceksin. Bu programı oluşturmayı alışınca ayda bir yeni görevler geldikçe bu adımları takip etmen çok daha kolay olacaktır. Böylece hayatını değiştirebilecek projeler daha kolay ulaşacaksın.