Nedir Bu İç Mimarlık?

Her ortamda ilgi çeken, ‘’oo evimizi sana çizdirelim’’ lafları duymaktan sıkılacağınız bir bölüm iç mimarlık. İnsanların size soracağı koltuğum parkeme yakışır mı, perdemle halımı nasıl uydurayım, ben bu koltuğu neyle kombinlesem soruları asla bitmez. Peki gerçekten iç mimar nedir?

İç mimar; yaşam alanlarını estetik, işlevsel ve teknik detayları düşünerek tasarım sürecini tamamlayan kişidir. Bu süreçte renk, ışık, biçim, doku gibi birçok faktörü düşünerek tasarımında kullanır. İç mimar sadece ev dekorasyonu yapan, koltuk rengine ve duvar boyasına karar veren kişi olarak görülse de aslında gerçek bambaşkadır. 4 yıllık üniversite sürecinde konferans salonları, oteller, kafeler, sosyal tesisler, fuar standları gibi büyük ölçekli alanları çalışan iç mimarlık öğrencileri için ev ölçeği çok yabancı olabilir.

Üniversite sürecinin her senesinde bambaşka zorluklarla mücadele eden iç mimarlık öğrencileri için ilk senenin en zor kısmı temel tasarım dersi sürecidir. Soyut düşüncenin temelinin atıldığı bu ders tüm öğrencilerin korkulu rüyasıdır. İlk sene ailenizden aldığınız tüm harçlığı yatırdığınız maket kartonlarıyla masanın başında bakışır ve hayatı sorgularsınız. Nasıl bir filmden soyut bir şey çıkarayım bir de üstüne bu soyut kavramı maketimde anlatayım gibi düşüncelerle sabahlarsınız. Arkadaşlarınız neyle uğraşıyorsun dediklerinde elinizdeki maketi evirip çevirip ‘’bakın bu gördüğünüz Beethoven’ın bilmem kaçıncı senfonisini dinlediğimde bana hissettirdiği süreklilik ve sonsuzluk’’ (Genelde temel tasarımda dizi, film, müzik, fotoğraf gibi somut bir şeyi deneyimleyip soyut kavramlar çıkarmanızı ve makette göstermenizi isterler.) derseniz size boş boş bakan bakışları da görürsünüz. Dönem sonuna doğru artık projeni soyutluğunu, makete yansıtmak istediklerinizi insanlara anlatmaktan yorgun düşersiniz.

İlk senenin soyut dünyasını başarıyla atlatan öğrenciler ikici sene teknik çizim, yapı bilgisi, strüktür gibi teknik bir boyutla karşılaşır. Artık soyut düşünmeyi, kavramdan konsepte geçişi öğrenen ve teknik bilgilerle de projesini anlatabilen öğrenciyi en büyük kabus karşılar. JÜRİLER! Jüriler her dönemin sonunda en yüksek kredili ve en önemli dersimiz olan stüdyo derslerinin final aşamasıdır. Dönem boyunca kavram ve konseptlerle geliştirilmiş her hafta hocalardan kritik alınarak revize edilerek son haline gelen projeler artık finalize edilir. Dönem sonunda farklı hocaların da gelmesiyle oluşan jüriye sunum heyecanı başlar. Kırtasiyecilerin en sevdiği öğrenciler olan mimarlık fakültesi öğrencileri bu sefer yüksek kaliteli basılmış boylarından büyük paftalarıyla, özenle yapılmış maketleriyle (tüm harçlıkların kırtasiyeye yatırıldığı dönem) jüri karşısına çıkarlar. Jüri günü hem çok heyecanlı hem de en rahat gündür. Artık proje için yapılacak bir şey kalmamış ve gönül rahatlığıyla jüriye sunulacak hale gelmiştir. Bir yandan da karşınızda sizi ve projenizi bilmeyen birçok hocaya kendinizden emin bir şekilde kavram ve konseptten projeye giden yolunuzu anlatmanız gerekmektedir. Haftalarca tüm arkadaş planları ertelenir. Sabahlamalı geçen günlerin acısı jüri gününden sonra çıkarılır. Jüriler, kritikler ve ödevler arasında günler haftalar aylar geçer.

Her sene zorluklar git gide artarken bölüme duyulan aşk-nefret ilişkisi de artar. İnsanı her konuda geliştiren, girdiği mekana bambaşka gözlerle bakmasını sağlayan 4 yıllık eğitim günler geceler birbirine karışmış bir şekilde bir çırpıda biter. Geriye arkadaş ortamında sürekli konuşulan yorgunluklar, uykusuz geceler ve jüri dedikoduları kalır. İşte budur iç mimarlık!